Kefernahum
Evden ayrılmasıyla yaşamsal sıkıntıların aynı olduğu fakat içinde sevginin, sahiplenmenin, vazgeçmemenin olduğu daha insani bir hikayenin içinde buluyoruz kendimizi. Film boyu yüzü gülmeyen Zain'in lunapark da dahi yüzündeki ifadenin değişmeyişi ve yatakta düşüncelere dalıp sessizce döktüğü gözyaşları sistemlerin, kaderin acımasızlığını o gözyaşlarında boğma isteği uyandırıyor. Yonas'la baş başa kaldıkları zamanlar ise ayrı bir hikaye ayrı bir duygu. Ve tabi ki o sondaki fotoğraf karesi o anı durdurup saatlerce bakabilirdim. Yüzlerce duyguyu barındıran bir an... "Beni dünyaya getirdikleri için" diyerek dava açan ve çocuk sahibi olmanın ona bakmanın, bakabileceğin kadarının sorumluluğunu almanın kutsallığını tahmini 12 yaşındaki çocuğun bilinciyle izliyoruz. Son zamanların en iyi dram filmi.
Yorumlar
Yorum Gönder